“Hallo, my naam is Zahria Patrick. Ek is 'n tweedejaar chemie hoofvak. En ek is hier om my storie te vertel van hoe chemikus sy na my toe gekom het. Ek was nog altyd lief vir wetenskap. Maar wat regtig die ooreenkoms vir my gesluit het, was die twee chemieklasse wat ek op hoërskool geneem het. Ek het my eerste een, my tweede jaar van hoërskool, my onderwyser destyds, ingestap met 'n reënboog-laboratoriumjas wat ek gedink het baie, baie mooi is. En sy het 'n demonstrasie vir ons uitgevoer. Dit was net 'n vinnige, soos pret een om die semester te begin. Sy het 'n paar chemikalieë saam gemeng. Ek het vergeet wat hulle was, ek onthou nie of sy vir ons gesê het nie, maar sy het hulle in 'n klein mini-kanon gesit en 'n klein ontploffing in ons klaskamer gemaak. Van daardie dag af was ek geïntrigeerd. Ons het baie ander dinge gedoen soos werk met droë ys. En voor ek daardie klas geneem het, het ek nog nooit met droë ys gewerk nie, ek het net video's daarvan gesien. So dit was vir my baie cool, want ek het nog nooit tevore daarmee gespeel nie en ek wou baie graag. Vinnig vorentoe na my senior jaar op hoërskool, het ek nog 'n gevorderde chemie-klas geneem. Teen daardie tyd het ek alreeds geweet ek wil chemie as hoofvak neem, daardie klas het net bevestig. Soos dit bevestig het hoe graag ek dit wou volg. Ons het 'n oorvloed van dinge gedoen. Dit was toe ek my eerste hidrasie gedoen het. Ek het ook magnesium verbrand en dit was baie cool, want toe ons dit verbrand het, was dit baie helder, amper soos 'n ster. Soos as iemand 'n ster uit die lug sou haal en dit voor ons neersit. Dit was hoe helder dit was. Ons het meer dinge gedoen. Maar dit was die twee eksperimente wat ek die meeste onthou. Ek was net mal oor die idee om waarnemings te maak, data op te neem, my klein laboratoriumjas en bril aan te trek. Dit het my alles laat voel asof ek 'n ware wetenskaplike is. Noudat ek op universiteit is, het die liefde vir chemie nooit verdwyn nie, maar het net gegroei. Ek het met suur gewerk. Ek het chemikalieë gemaak wat soos lekkergoed ruik. Druiwe lekkergoed, en piesangs om baie spesifiek te wees. Dit was baie cool, want ons laboratoriums was gevul met daardie reuke. Nou betrap ek myself dat ek met my ouers praat, asof ek 'n professionele apteker is. Ek lees die etikette van produkte en sê dinge soos: "O, ek weet wat dit is." of "O, ek weet wat dit doen." Ek is mal oor alles oor chemie. Ek voel steeds soos daardie dogtertjie op hoërskool, wanneer ek iets nuuts teëkom waarvan ek hou of iets wat ek in chemie uitvind. Soos byvoorbeeld die klas waarin ek nou is, moet ons 'n laboratorium notaboek gebruik. Dit is die eerste keer dat ek soos 'n regte laboratorium notaboek gebruik waar jy die prosedure, die toerusting en al daardie goed moet neerskryf. En so ek hou regtig baie daarvan. Ek weet dit klink vreemd, soos 'n laboratorium notaboek. Dit is net 'n notaboek. Maar vir my is dit deel van hoekom ek van chemie hou. Dit laat my heeltemal professionele chemikus-y voel. Ja, ek sien daarna uit om 'n professionele chemikus te wees en regtig daar uit te kom en in mense in regte mense se laboratoriums te werk, eet goed in mense se laboratoriums. As jy in STEM belangstel, gaan vir dit is pret. Dit kan soms moeilik wees, natuurlik is enigiets in die lewe maar vir my voel dit darem nie eens of ek net skoolwerk doen nie. Ek geniet dit om dit te doen om pret te hê, om die probleme uit te vind en al daardie goed. Ek is mal daaroor. En as jy belangstel, sluit by ons aan, dis lekker hier. En dit is my storie. Weereens, my naam is Zahria Patrick, en dit was hoe chemikus sy ontstaan ​​het.