"Το ταξίδι μου μέσω του STEM ήταν κάθε άλλο παρά εύκολο και προβλέψιμο. Το ταξίδι μου ξεκινά με την πρώιμη νεότητά μου πριν παρακολουθήσω το K-12, όπου ανέπτυξα μια γοητεία με οτιδήποτε αναπνέει. Μου άρεσαν οι δεινόσαυροι, τα ζωύφια, τα ζώα και τα φυτά, και περνούσα τα απογεύματα μου χτενίζοντας τα εγχειρίδια νοσηλευτικής της μητέρας μου θυμώντας κάθε μικρή λεπτομέρεια της ανθρώπινης ανατομίας που μπορούσα. Αυτή η αγάπη για τη φυσική ζωή με ακολούθησε στο δημοτικό σχολείο, αλλά σύντομα συνάντησα οδοφράγματα με τη μορφή διακρίσεων. Εκεί που μεγάλωσα, η εκπαίδευση STEM δεν εκτιμήθηκε. Ήμουν το περίεργο άτομο στο δημοτικό μου σχολείο που εξυπηρετούσε κυρίως τα λευκά παιδιά της ανώτερης μεσαίας τάξης της πόλης. Το καστανό μου δέρμα και η βραζιλιάνικη κληρονομιά μπέρδεψαν τους συμμαθητές μου και εξόργισαν τους δασκάλους μου, κάνοντάς με στόχο χλευασμού από συμμαθητές και δασκάλους. Η δασκάλα μου στη δεύτερη τάξη είχε τη μεγαλύτερη επίδραση πάνω μου - με έστειλε για τεστ Αγγλικών ως Δεύτερης Γλώσσας, παρά το γεγονός ότι τα αγγλικά ήταν η μητρική μου γλώσσα, με ανάγκασε να μείνω στο διάλειμμα και αργά μετά το τέλος του σχολείου για να "ξανα- μάθε" πώς να κρατάω ένα μολύβι και σημείωσε τις απαντήσεις μου ως λανθασμένες στην εργασία μου στα μαθηματικά ακόμα και όταν έγραψα τη σωστή απάντηση.

Παρά αυτή τη θεραπεία, τίποτα από αυτά δεν με πήρε πραγματικά μέχρι που ήρθε η ώρα να κάνω το επιστημονικό μας έργο. Το έργο μου ήταν να μιλήσω για το κρατικό λουλούδι και το κρατικό φρούτο της πολιτείας της Ουάσιγκτον. Έφτιαξα έναν έντονο πράσινο πίνακα αφίσας και ενθουσιασμένος μοιράστηκα πληροφορίες για τα ροδόδεντρα και τα μήλα, μόνο που μου κόπηκαν απότομα και μου είπαν να καθίσουν. Όταν πήρα τον βαθμό μου πίσω, είχα λάβει ένα "D" παρόλο που όλη μου η δουλειά ήταν ακριβής και καλά παρουσιασμένη. Αυτό σηματοδότησε την αρχή του μίσους μου για τις επιστήμες, ένα μίσος που κουβαλούσα μαζί μου μέχρι την πρώιμη ενηλικίωσή μου. Εκεί που μεγάλωσα, δεν υπήρχαν επιστημονικές λέσχες, ούτε προγράμματα επιστήμης και μαθηματικών μετά το σχολείο, ούτε εκθέσεις επιστήμης. Όλα όσα έμαθα για την επιστήμη τα έμαθα στην τάξη με δασκάλους που συχνά ήταν αδιάφοροι και μεγαλομανείς. Όταν άρχισα να παλεύω με νέες έννοιες στις επιστήμες και τα μαθηματικά στη μετέπειτα εκπαίδευσή μου, αρνήθηκα να ζητήσω βοήθεια. Αναπολώντας τις προηγούμενες εμπειρίες μου, είχα μείνει με την εντύπωση ότι ο λόγος για τον οποίο αγωνίστηκα με τις επιστήμες και τα μαθηματικά ήταν επειδή οι λατίνες δεν προορίζονται για έξυπνες επιστήμες και μαθηματικά. Ίσως είχα λάβει ένα "D" σε αυτό το έργο τόσο καιρό πριν, επειδή όλοι οι διάσημοι επιστήμονες για τους οποίους διαβάσαμε στην τάξη ήταν λευκοί, και εγώ δεν ήμουν, οπότε ίσως αυτό σήμαινε ότι ποτέ δεν έπρεπε να πετύχω περισσότερα από "D" στο οτιδήποτε σχετίζεται με το STEM.

Είχα απλώς χάσει κάθε ενδιαφέρον για οτιδήποτε είχε σχέση με τα μαθηματικά ή την επιστήμη, ή τουλάχιστον πίστευα. Κοιτάζοντας πίσω στην εκπαίδευσή μου, θα δείτε ότι κέρδισα ένα "A" σε ένα μάθημα φυσικών επιστημών μόνο μία φορά - στα μαθήματα βιολογίας της ένατης τάξης. Όταν γράφτηκα για πρώτη φορά στη βιολογία στο λύκειό μου, γράφτηκα στο τυπικό μάθημα βιολογίας με οδηγίες του προπονητή μας ποδοσφαίρου. Παρά την έλλειψη προσπάθειας, το ενδιαφέρον της παιδικής μου ηλικίας για τη βιολογία φάνηκε και κέρδισα ένα "A" με 110% στο τέλος του εξαμήνου. Ο δάσκαλός μου με τράβηξε στην άκρη μετά τους τελικούς και μου είπε ότι με πρότεινε να μεταφερθώ στις τάξεις τιμής του σχολείου και σοκαρίστηκα. Ποτέ δεν πίστεψε ένας δάσκαλος στην ικανότητά μου να πετύχω, και ποτέ δεν είχε μπει δάσκαλος από το δρόμο για την εκπαίδευσή μου στο STEM. Έγινα δεκτός στο μάθημα διακρίσεων με ευκολία και ερωτεύτηκα τη βιολογία ξανά από την αρχή. Ήταν αυτή η συνάντηση που τελικά άνοιξε την πόρτα για να ερωτευτώ ξανά την επιστήμη και ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες που με οδήγησαν να σπουδάσω νευροεπιστήμη στο κολέγιο.

Πριν από αυτή τη συνάντηση, είχα ελάχιστη πίστη στην εκπαίδευση και τους εκπαιδευτές STEM. Ένιωσα ανήκουστος και αόρατος ως Λατίνα μαθητής και πολλοί από τους δασκάλους μου ποτέ δεν φρόντισαν να αντιμετωπίσουν τις μοναδικές μου ανάγκες ως Αμερικανός και μαθητής πρώτης γενιάς. Ιδιαίτερα ένιωθα έτσι για τα μαθήματά μου στο STEM, τα οποία με καθοδήγησαν ελάχιστα σε δύσκολες έννοιες χωρίς να λάβω υπόψη το γεγονός ότι δεν είχα γονείς στο σπίτι που θα μπορούσαν να με βοηθήσουν στις εργασίες μου. Αυτό που το άλλαξε για μένα ήταν μόνο ένας καθηγητής βιολογίας που πίστεψε σε μένα αρκετά ώστε να πάρει θέση για την εκπαίδευσή μου, αλλάζοντας για πάντα την πορεία της εμπειρίας μου με την εκπαίδευση STEM. Ενώ ένας εκπαιδευτικός STEM είχε κάποτε συνθλίψει την αγάπη μου για την επιστήμη, ήταν μόνο ένας άλλος εκπαιδευτικός STEM που μπόρεσε να αναζωογονήσει την αγάπη μου για την επιστήμη."