“Hayır, ama gerçekten, büyüyünce ne olmak istiyorsun?” Biyokimya bölümüme karar verirken amcam bana sorup duruyordu. Ortaokulda, işlerin kadınlar için adaletsiz ve daha zor olduğuna inanmıyordum; Ben sadece bir çocuktum Zaman geçtikçe toplumumuzun erkeklerden ve erkeklerden oluştuğu daha açık hale geldi.

 Üzücü olan şey, bilimin de o toplumun bir parçası olmasıdır. Birkaç yıl önce kadınlar eşitlik için savaşmaya başladı ama 40 yaşındaki bir adamın Meksikalı fikrini nasıl değiştirebilirsin?

 Zor ve imkansız görünüyor, ama benim durumumda, STEM'de beni motive eden ve bana her zaman "Erkeklere kulak verme Mija. Bunu ve çok daha fazlasını yapabilirsin" diyen bir annem olduğu için yeterince şanslıydım. Ben de yaptım. Lisedeki annem ve kadın STEM hocalarım benim temel motivasyon kaynağımdı ve erkek STEM hocalarım fikirlerimizin ve hayallerimizin büyük destekçileriydi. Günlük destekleri ve dürtüleri sayesinde bilim ve matematik konusundaki yeteneklerime inanmaya başladım.

 Bilmiyorum amca, belki biyokimyacı olmayacağım. Ama hayatım boyunca uğrunda savaştığım her şey için yeterli desteğim ve kapasitem oldu ve bilimin de benim kadar her gün beni seçtiğini gerçekten biliyorum.”