Λάτρης του βράχου της μικρής πόλης

Μάντισον (αυτή/η), 20, Μέιν

«Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, το να σηκώνεις ένα δροσερό βράχο ήταν το φυσιολογικό. Έτσι, όταν ήμουν αρκετά μεγάλος για να απαντήσω στο τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω, ήταν πάντα γεωλόγος.

Το να πάω στο Πανεπιστήμιο του Maine Farmington ήταν μια πολύ εύκολη επιλογή αφού είμαι από την επόμενη πόλη. Πήγα σε όλο το σχολείο Farmington μεγαλώνοντας. Είναι μια όμορφη μικρή πόλη, οπότε το να μείνεις κοντά στο σπίτι ήταν απίθανο.

Με πήγαν πίσω όταν άρχισα να παρακολουθώ τα μαθήματα γεωλογίας το φθινόπωρο του 2019. Ο κόσμος ήταν πιο φυσιολογικός, μεγάλες γεμάτες αίθουσες διδασκαλίας γεμάτες με πρόθυμους μαθητές. Ο αγαπημένος μου δάσκαλος από το γυμνάσιο, ο κ. H, μου είχε πει να απευθυνθώ στον καθηγητή Δ. Του είχα εκφράσει το ενδιαφέρον μου για τη γεωλογία και με ενημέρωσε για την καριέρα της στη γεωλογία και το πάθος της.

Ο καθηγητής D υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές και εμπνευστές μου στο UMF. Ο ενθουσιασμός της για την επιστήμη με ώθησε να αλλάξω την πορεία μου στο κολέγιο. Αποφάσισα να αλλάξω από γεωλογία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με επιστήμη. Αγαπώ την επιστήμη τόσο πολύ και αυτή θα ήταν μια ευκαιρία για μένα να συνεχίσω με τα ενδιαφέροντά μου για όλη μου την καριέρα.

Η σκέψη ότι μπορώ να εμπνεύσω και να ενθαρρύνω τους μαθητές είναι αυτό που με ωθεί. Αν έχω μια κακή μέρα ή σκέφτομαι να παραλείψω την εργασία ή το μάθημα, πάντα σταματάω και σκέφτομαι. Σήμερα σε ένα από τα πολλά μαθήματα εκπαίδευσης μου θα μπορούσα να χάσω ένα μεγάλο κομμάτι σοφίας από έναν ισόβιο εκπαιδευτικό.

Με τόσες πολλές διαφορετικές καθηγήτριες έχω κάνει τη συζήτηση για την έλλειψη γυναικών στο STEM. Το να μπω στο κολέγιο ως μάστερ γεωλογίας με τρόμαζε ποτέ, στην πραγματικότητα με τροφοδότησε. Ανυπομονώ να γίνω καθηγήτρια Φυσικών Επιστημών γυμνασίου. Θέλω να φοράω σανδάλια όλη μέρα και ελπίζω να είμαι κάποιος που ανυπομονεί να δει ένας μαθητής.

Μέχρι στιγμής, το να βρίσκομαι στον τομέα STEM και να έχω εργαστεί εθελοντικά μερικές φορές στον τομέα, ήταν μια έκρηξη. Ανυπομονώ για το μέλλον μου και καθημερινά ονειρεύομαι να είμαι πίσω στην τάξη».

Η σκέψη ότι μπορώ να εμπνεύσω και να ενθαρρύνω τους μαθητές είναι αυτό που με ωθεί.