““Ez, baina benetan, zer izan nahi duzu handitzen zarenean?” Osabak galdetzen zidan etengabe biokimikako gradua erabakitzen ari nintzela. Erdi mailako hezkuntzan, ez nuen uste emakumeentzat gauzak bidegabe eta zailagoak zirenik; Haur bat baino ez nintzen.Denbora pasa ahala, gure gizartea gizonengandik eta gizonentzat egina dagoela nabariagoa zen.

 Tristea da zientzia ere gizarte horren parte dela. Duela urte batzuk emakumeak berdintasunaren alde borrokan hasi ziren, baina nola alda daiteke 40 urteko gizon baten mexikarren iritzia?

 Zaila da, eta ezinezkoa dirudi, baina nire kasuan, zortea izan nuen STEMn ama bat izateak motibatu ninduen eta beti esan dit: "Ez entzun gizona, Mija. Hori eta askoz gehiago egin dezakezu". Hala egin nuen. Nire ama eta batxilergoko STEM irakasleak izan ziren nire motibazio nagusia, eta nire gizon STEM irakasleak gure ideien eta ametsen aldeko izugarriak ziren. Zientzia eta matematikaren inguruko nire gaitasunetan sinesten hasi nintzen eguneroko laguntzari eta bultzadari esker.

 Ez dakit, osaba, agian ez naiz biokimikaria izango. Baina nire bizitza osoan zehar borrokatu dudan guztiarentzako laguntza eta gaitasun nahikoa izan dut, eta benetan badakit zientziak egunero aukeratzen nautela nik bezainbeste».